Βασιλιάς σε γκρεμισμένα παλάτια
Τρόμου δάκρυα,σκισμένα κορμιά
Σβησμένα φώτα,καμμένα μαγαζιά
Φεύγω,πετάω,τρέχω μακρυά
Λυγίζουν τώρα τα τεντωμένα σχοινιά
Σταμάτησε ο χρόνος,σπάει η σιωπή
Η μάνα βγάζει πνιχτή τη κραυγή
Καράβια τρύπια,έρωτας μισός
Τα μάτια ανοίγει,φαίνεται ο βυθός
Φωτιά και λάβα,κίτρινος πυρετός
Μικρός τιτάνας,θεός τρελός
Φωτιές στα μάτια,κυκλώνας φονικός
Καρδιά ατσάλι,καιρός βροχερός
Σίγουρο βλέμμα,χέρια σταθερά
Το αίμα χύνεται έξω απ'τη καρδιά
Το έδαφος φεύγει,μένει σκυφτός
Είναι μετέωρος,κλαίει συνεχώς
Φεύγει ο νούς,φεύγει κι αυτός
Το στόμα ανοίγει και βγαίνει ένα φώς
Αίμα,οστά,δέρμα,μυαλό
Το σπέρμα χύνεται τώρα πηχτό
Μύτη στα άκρα,στη μέση τ'αυτιά
Τα μάτια του ήρθαν κοντά στη κοιλιά
Φωτιά,γκαζάκι κι η σκόνη καίει
Τραβάει τη κοκα,ο νούς καταρρέει
Ρουθούνια,δόντια,συκώτια μισά
'Ολα τη νύχτα γεννιούνται ξανά
Αν είναι να μπώ ξανά στη φυλακή
Σκοτώνω το όνειρο και φεύγουμε μαζί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου