Κι αν νοιώθω ακόμα τις γυάλινες στιγμές
Βλέπω τις άδειες μας κλαμένες ψυχές
Κι αν κοιτάω ακόμα το απόμακρο κενό
Ονειρεύομαι μέσα σε αυτόν τον ήρεμο καπνό
Κι αν οι φωνές μας ζουν σε σπασμένες κασέτες
Οι νότες ερωτεύονται τους παιδικούς τους ψεύτες
Κι όταν οι σκέψεις βρίσκονται μέσα σε ένα τσιγάρο
Οι σκιές μας παραμένουν στον μαυρισμένο ουρανό
Κι όταν ακούς μοναχικές φωνές στον ύπνο
Εξατμίζεται η κόλαση που στο όνειρο σου ρίχνω
Κι όταν τα μαύρα βιβλία απορροφούν ανθρώπους
Τα σκοτεινά φεγγάρια
ζουν σε φωτισμένους τόπους...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου